لباس رزم

لباس رزمی در تعزیه شامل: کلاهخود – زره – مغفر – خفتان – جوشن – چکمه
– کلاهخود: دو نوع است شمری یا اشقیائی. ساده یا انبسائی. کلاهخود اشقیائی که از پولاد آهن به شکل نیم کره تهیه می شود و در سطح بالای آن دو میله آهنی درجلو و یکی در وسط قرار داشته و روی آن نقش زیبا کند و کاری می کردند در کنار میله آهنی در قسمت جلوی پری زیبا و بلند آویزان بود.که این پر به دو رنگ قرمز و سبز استفاده می شود در اطراف این کلاه خود به استثنای جلوی حلقه های زنجیر بافته شده آویزان بوده است.

– زره : بر دو نوع است داوودی و مسیحی
خَنجَر، دشنه (به انگلیسی: Dagger) نوعی سلاح سرد است کوتاه، به اندازه کارد، که دو دَم آن تیز و بُرنده و همچنین نوک تیز می‌باشد. خنجرهای شرقی بیشتر خم است (به انگلیسی: Stiletto) و خنجرهای اروپایی بیشتر شبیه یک شمشیر کوتاه است.

زره روی لباس پوشیده می شد و مانند پیراهن آهنی بدن را از صدمه شمشیر دشمن حفظ می کرده است. که معمولا بعداز پوشیدن زره دستمال قرمز رنگی را از روی شکم چون کمر بند به آن می بسته اند.

– مغفر: مانند زرهاز جنس فلز بوده و به شکل روسری در زیر کلاهخود وصل می شده.

– خفتان : نوعی پوشش زمان جنگ بوده است که به صورت جامه آستر دار ترکیبی از پنبه و ابریشم در مواقع جنگ زیر لباس می پوشیدند که معنای دیگر فارسی آن “لژ آکنده” می باشد.

– جوشن : نیز همان زره است با این تفاوت زره اتصال حلقه فلز است ولی جوشن مخلوطی از قطعات آهن است که برای حفاظت از بدن استفاده می شده است.

– چکمه : مهمترین پای پوش رزمی است که از جنس چرم وساق بلند است. که با گل میخ های فلزی تزئین می شود.
لباس بانوان

– نقاب : یکی از اجزاء مهم لباس بانوان بود که از زیر پوشش سر بیرون می آمد و چهره شخصیت را به استثنای دو چشم او می پوشاند.

– حوریان : پارچه سفیدی را روی شبیه خوانان می کشیدند دختر بچه ها با همان لباس معمولی وارد می شوند با این تفاوت که به جای چادر شال عراقی به رنگ قرمز،آبی، سفید، سبز ریشه دار می اندازد.

مقنعه و لباس زنان حرم

قبای بلندی می پوشیدند و پارچه سیاهی به چهره می افکندند که فقط چشمها پیدا بودو چهار قدی نیز بر سر می انداختند که با دستمال مشکی از بالای پیشانی عبور داده شده و در پشت سر گره می خورد لباس خوان بانوان اهل بیت (پیراهن)