شبکه‏های اجتماعی مجازی مکانی جهت تعامل، تبادل اطلاعات و اندیشه‏ها و وسیله‏ی تسلط بر افکار، اراده و احساسات بشر دوران معاصر به شمار می‏آیند. به نظر می‏رسد فعالیت در شبکه‏های اجتماعی با تاثیر بر ادراک فرد از خود، بر انتخاب‏های او در پوشش و مُد نیز اثر می‏گذارد. هدف از این پژوهش بررسی ارتباط شبکه‏های اجتماعی با مُدگرایی در پوشش و نقش میانجی خودپنداشت می‏باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده‏ها از نوع پیمایشی است و به روش مطالعه موردی با ابزار پرسشنامه جهت گردآوری داده‏ها انجام شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیۀ کاربران زن ایرانی شبکه اجتماعی اینستاگرام بود و حجم نمونه بر اساس جدول مورگان برابر با ۳۸۴ نفر، به روش نمونه‏گیری تصادفی طبقه‏ای انتخاب و مورد ارزیابی قرار گرفتند. با استفاده از سوالات پرسشنامه محقق ساخته در قالب طیف لیکرت متغیر مُدگرایی در پوشش و شبکه‏های اجتماعی و با استفاده از پرسشنامه استاندارد مقیاس خودپنداره راجرز، متغیر خودپنداشت آزمودنی‏ها مورد بررسی قرار گرفت. روايی محتوايی پرسشنامه توسط استاد راهنما و چند تن از اساتید ديگر مورد تايید قرار گرفت، همچنین پايايی اين پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ در بین 30 کاربر اینستاگرام محاسبه شد. داده‏ها با استفاده از بسته نرم افزار آماریSPSS و Amos، استخراج و با استفاده از آمار توصیفی، استنباطی و آزمون همبستگی پيرسون تجزیه و تحليل شدند.
نتایج حاصل از پژوهش نشان از تایید فرضیات اصلی تحقیق داشت. « شبکه اجتماعی» بر «خودپنداشت» با ضریب مسیر (69/0=β) و « خودپنداشت» بر « نوع پوشش» با ضریب مسیر (56/0=β) ، تأثیر مثبت و معناداری داشت؛ و ضریب مسیر اثر غیرمستقیم شبکه‏های اجتماعی و نوع پوشش با نقش میانجی خودپنداشت برابر با (38/0=β) بود؛ بنابراین مدل نقش میانجی خودپنداشت در رابطه با شبکه‏های اجتماعی و نوع پوشش در بین نمونه‏های تحقیق اثر مثبت معناداری داشت. در نتیجه می‏توان گفت که شبکه‏های اجتماعی از طریق تاثیر گذاری بر خودپنداشت مخاطبین خود، بر مُدگرایی آنان در پوشش اثر می‏گذارند.