خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد.با توجه به متعالی بودن مقوله هنر و رابطه تنگاتنگش با حقیقت وزیبایی، انسان از همان آغاز خلقت سعی کرده تا معنویت و هنر را در زندگی خود جای دهد . به طوریکه از دیر باز تا کنون در پی خلق زیبایی ها بوده ، پس از کشف و تامین نیاز های اولیه چون پوشاک و مسکن و خوراک، در صدد تامین و رفع نیاز های روحی و روانی خود برآمده است . در گذر از تاریخ و با بررسی و مطالعه اقوام پیشین و مشاهده آثار به جا مانده از قبیل معماری، منسوجات، سفال و فرش و لباس که مزین به نقوش انسانی، گیاهی و جانوری هستند،پی به روح بزرگ و خلاق بشربرده و هر چه پیش میرویم، به رابطه این دستاوردها با چگونگی سبک زندگی ونوع اعتقادات آنان بیشتر پی می بریم. در میان این همه نقش آفرینی، نقش طاووس هم در ایران باستان و هم در ایران پس از اسلام بسیار خوش درخشیده است. لذا در این پژوهش سعی خواهد شد پس از بررسی نماد طاووس در هنر ایرانی بالاخص هنر دوران صفویه، ارتباطی میان این نقش و پوشاک ایرانی _اسلامی بر قرار گردد.