به دلیل ورود الگوهای بیگانه در بازار جواهرات ( زیورآلات)، نیاز به تولید آثاری است که دارای بار فرهنگی بوده و بر هویت زن ایرانی تاکید کند. انتخاب شاهنامه فردوسی می‌تواند منبع الهام مناسبی باشد. از بین زنان شاهنامه، رودابه با بیشترین توصیف انتخاب شد. در راستای پاسخ به این سوال که چگونه می‌توان شخصیت اسطوره‌‌ای رودابه را برای طراحی جواهرات به کار برد و از روش داستان‌سرایی برای طراحی جواهر استفاده نمود، طراحی جواهر برای زن معاصر ایرانی با بهره‌گیری از الگوی زن اساطیری (رودابه) در راستای معرفی این کهن‌الگو صورت گرفت.
در روش داستان‌سرایی تمرکز نه به کارکرد محصول که- به پیام آن معطوف است. روند پژوهش شامل دو فاز بود، نخست اسطوره‌پژوهی و تعریف داستان مرتبط با آن (مطالعه و بررسی زنان شاهنامه، اولویت‌بندی آنان و انتخاب پرکاربردترین نمونه، استخراج نمادها و تعریف داستان بر اساس الگوی داستان‌های کلاسیک) و دوم مردم‌نگاری و ارزیابی (شناسایی الگوهای مشترک، تدوین مود‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌برد، تعریف چهار داستان برای کاربران و طراحی بر اساس داستان‌ها و مودبردها و در نهایت ارزیابی طرح‌ها توسط کاربران و انتخاب چهار طرح برتر). در ارزیابی آثار، امتیاز کاربران نشان داد که جواهرات طراحی شده می‌تواند حامل الگوهای اساطیری و معرف آن برای زن معاصر باشد. به نظر می‌رسد که استفاده مناسب از نمادها در طراحی و توجه به درک استفاده‌کنندگان از فرم‌ها، در تداعی مفهوم یک نماد اهمیت دارد و می‌توان با استفاده از روش داستان‌سرایی در جهت بهره‌وری از نمادهای کهن و اساطیری زنانه ایرانی برای طراحی مناسب و مطلوب زنان معاصر ایران بهره برد.
کلیدواژه‌ها: زنان شاهنامه فردوسی، نماد، داستان‌سرایی‌، اسطوره، زیور.