هنر زرتشتی دوزی، نوعی سوزن‌دوزی مخصوص بانوان زرتشتی است که پیشینۀ آن را می‌توان در ایران پیش از اسلام دانست. بسیاری از نقوش زرتشتی دوزی دارای معانی و ریشه‌های فرهنگی دینی و زیبایی‌شناختی است که تاکنون به آن پرداخته نشده و شناسایی آن می‌تواند معنای پنهان این نقوش را که از دید برخی صرفاً نقوشی بدون معناست، آشکار کند. به دلیل وجود نقش‌مایه‌های متفاوت و مفاهیم نمادین آن‌ها، این پژوهش درصدد استفاده از نمادهای دوره زرتشت به‌ویژه نقوش زرتشتی دوزی، که بیشتر روی لباس زنان و با کاربرد آن ازنظر معنایی هماهنگ بوده و یادآور این دیدگاه آیین زرتشت است که تکلیف انسان را شاد زیستن می‌دانسته است، در طراحی مانتو بانوان می‌باشد. به نظر می‌رسد با به‌کارگیری این نقوش بر روی مانتو بانوان بتوان البسه‌ای تولید نمود که در عین زیبایی در ساختار، رنگ، فرم، بافت و ترکیب‌بندی با الگوی دوخت هماهنگ، دارای تعادل، تنوع و ریتم قابل‌قبول باشد. نتایج پژوهش نشان داد که طراحی و نوآوری در نقوش هنر زرتشتی دوزی با کاربرد بر روی مانتو بانوان به‌منظور حفظ و بازنمایی این هنر کهن و دیرین ایران‌زمین و شناساندن آن به‌عنوان میراث فرهنگی و هنری به همه هنردوستان است.