لباس آستین کوتاه مردانه همواره از پوشش‌های خبرساز در حوزه ارتباطات بوده است و در قوانین عفاف و حجاب دوره‌های مختلف دیدگاه‌های متفاوتی نسبت به این جامه وجود داشته است. در این پژوهش با رویکردی توصیفی و تحلیلی و استفاده از مستندات کتابخانه‌ای آستین کوتاه مردان در گفتمان تاریخی، فرهنگی و ادبی، قانونی و دینی مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی‌ها در گفتمان های ادبی و تاریخی و یافته‌های باستان‌شناسی نشان می‌دهد که این نوع جامه‌ها همواره در کنار جامه‌های آستین بلند وجود داشته و لباس غربی نیست. در گفتمان دینی نیز بیشتر مراجع تقلید در پوشیدن آن اشکالی ندیده‌اند و آن را منافی عفت ندانسته‌اند. در گفتمان قانونی هم فقط در سال ۱۳۶۴ با صراحت به منع پوشیدن جامه آستین کوتاه برای مردان اشاره شده است و در قوانین سال‌های بعد لباس‌هایی با آستین خیلی کوتاه مانند حلقه‌ای و رکابی ممنوع شده است. به نظر می رسد در قوانین جدید باید درباره این نوع پوشش علاوه بر توجه به گفتمان‌های موجود به موقعیت جغرافیایی، شرایط فرهنگی، روحی ، اقتصادی پوشندگان نیز توجه شود تا سلیقه‌های شخصی افراد پشت مفاهیم اسلام و انقلاب و ارزش‌ها پنهان نگردد.