خشونت علیه زنان در صنعت رسانه و تبلیغات مد، یکی از انواع نامتعارف اعمال خشونت به ایشان است. این سیستم با همکاری نظام‌ سرمایه¬داری حاکم و ایجاد تعاریف مشخص از زنانگی و مردانگی، زنان را به کالاهای تزئینی بدل می‌کند تا در رسانه و به فراخور آن در جامعه با جایگاه فرومانده در اندام به خدمت گمارده شوند. رسانه در ارتباط دوسویه با جامعه این مرتبة نازل را بازتولید می¬کند. این نظام به مدد تبلیغات و با تعیین استاندارد‌های سخت‌گیرانه با به کار گرفتن خود زنان، ایشان را به تلاش مفرط در جهت دستیافت به اندام ایده‌آل و آزمون راهکارهای مخرب مانند رژیم¬های غذایی ناسالم، آرایش و جراحی زیبایی سوق می‌دهد و با آوردة سود اقتصادی برای صاحبان سرمایه، بر منافع قدرت¬های حاکم می¬افزاید. جریانی که بر بزرگنمایی اهمیت فرم بدن و نادیده گرفتن ویژگی‌های انسانی زنان استوار است و به گسترش دیدگاه کالامحوری ایشان می‌انجامد. هدف پژوهش حاضر بررسی وجوه مخرب صنعت رسانه و تبلیغات مد بر جامعة زنان است. بر این اساس پرسش مقالة پیش¬رو آن است: «چگونه می¬توان از منظر صنعت رسانه و تبلیغات مد، خشونت علیه زنان در نظام سرمایه¬داری غرب را تبیین و تحلیل نمود؟» نتیجة پژوهش به شیوة توصیفی – تحلیلی و با بهره¬گیری از مطالعات اسنادی نشان می¬دهد: متغیرهای اصلی پژوهش یعنی صنعت رسانه و تبلیغات مد، به عنوان ابزار کارآمد در نظام سرمایه¬داری غرب، مورد استفاده قرار می¬گیرد تا از این مسیر با اعمال خشونت نرم و پنهان علیه زنان، ایشان را هم¬سو با تأمین منافع خویش جهت داده و به استثمار بگیرد. این نفوذ و تأثیرپذیری به میزانی است که عموم زنان در فشار برآمده از تأثیر رسانه در صورت خودخواسته اما ناآگاهانه به فرامین پنهان و البته نهادینه از سوی تبلیغات هدفمند و سازمان¬یافتة عرصة مد تن می¬دهند و ماندگاری، دوام و تشدید این خشونت را همراهی می¬کنند.