یکی از پدیده‌های نوظهور چندین دهه اخیر در حیطه‌ی کسب‌وکارهای مرتبط با بانوان فعالیت در هنر صنعت مدلینگ است این هنر صنعت ارمغان غرب و فرهنگ غرب است که به‌طور نامحسوس از زمان قاجار در محافل خصوصی بانوان وارد ایران گردید و با توجه به این‌که در قرن اخیر بخصوص از چند سال گذشته تاکنون به‌علت جذابیت‌های ظاهری شغلی فردی و اجتماعی که این رسته شغلی برای فعالان آن به‌همراه دارد اکثر خانواده‌هایی که دارای خانم‌های جوان و نوجوان هستند را درگیر خود کرده‌است ازاین‌رو یکی از مسائل مهم در این حوزه بررسی فقهی و حقوقی این هنر صنعت از دیدگاه اسلام و بویژه فقه شیعه با توجه به منع و نهی قرآنی از تبرج و خودنمایی در اجتماع برای بانوان در جامعه اسلامی می‌باشد. ازآنجاکه شرایط فعالیت در این حرفه بدون آشکار کردن آرایه‌ها و زینت‌های پوششی، رفتاری، گفتاری، ظاهری و درونی زنانه برای بانوان امکان‌پذیر نمی‌باشد در نتیجه حکم مدلینگ با توجه به آیات و احکام قرآن مجید درباره بانوان مسلمان یا حتی در بعضی موارد برای آقایان حرمت می‌باشد و می‌تواند زمینه‌ساز آشوب و تباهی در جامعه باشد و به‌علت حرمت این فعالیت هرگونه کسب درآمد از آن نیز براساس آیه‌ی بیست و نه سوره نساء می‌تواند از مصادیق اکل مال به باطل باشد. همچنین با استناد به این امر که این نوع کسب از مبدأ و منشأ باطل است (به دلیل شرط خودنمایی و تبرج که از اصول اولیه فعالیت در این حرفه میباشد) از افعال و رفتار حرام برای بانوان محسوب می‌گردد. البته در صورت ایجاد محدودیت‌ها و قائل شدن شمول بیشتر برای مدلینگ و انجام فعالیت‌های سودمند و در نظر گرفتن منفعت‌های مرتبط در چارچوب آیین اسلامی برای بانوان علاقمند به این هنر صنعت می‌توان از آن در تبلیغات محصولات مرتبط بانوان همچنین تبلیغات فرهنگی اسلامی و دینی بهره برد.